Het verhaal van Peter Mutiso



Peter Mutiso, hij ging niet meer naar school om zijn familie te helpen


Kenia. Een land wat geteisterd wordt door droogte. Het noorden van het land is overvol door de vele duizenden vluchtelingen en het voedsel is schaars. De berichtgeving over deze alarmerende toestand en de schokkende beelden komen dagelijks voorbij. Schokkend maar voor ons ook een ver van ons bedshow. Het klinkt hard maar door onze manier van leven, het geluk in een land als het onze te wonen, maakt dat wij dit soort berichten voor kennisgeving aannemen en al snel weer overgaan tot de orde van de dag. Begrijpelijk, want hier is niet daar.

Het kinderledikantje van de broertjes en zusjes

Toch wil ik graag het verhaal vertellen van Peter. Een gewone jongen van negen jaar die in een hutje in het midden van Kenia woont. Een schokkend verhaal wat overheerst wordt door honger en armoede, want de droogte zorgt niet alleen in het noorden van Kenia voor problemen maar in het hele land. De voedselprijzen stijgen nog steeds dramatisch en de vele gezinnen die in armoede leven, zijn hier de dupe van. Peter’s verhaal is een van velen maar ook een schreeuw om hulp. De maatschappelijk werker die zich met dit gezin bezig houdt, was hem sinds een aantal maanden kwijt en is tijdens zijn werk in de bijna onbegaanbare gebieden naar hem op zoek gegaan.

Peter Mutiso is een jongen die gesponsord wordt via een outreach project (hulp- en begeleidingstraject) en hierdoor de lagere school kan bezoeken. Het gezin van Peter wordt begeleid door een maatschappelijk werker. Sinds een aantal maanden kwam Peter niet meer op school. Na lang zoeken werd de familie gevonden. Peter was er niet, hij was in de bergen hout aan het verbranden tot houtskool zodat hij dit kon verkopen en ze hier wat voedsel voor konden terugkopen. Bij het hutje trof de maatschappelijk werker drie van zijn acht broertjes en zusjes aan. Alleen, want ook de moeder was op zoek naar eten. De drie kleine hummeltjes waren radeloos, sporen van traantjes liepen over hun wangen. Ze hadden van de aarde en de restjes as op de grond gegeten, zoekend naar iets eetbaars. Peter kwam niet meer naar school in een wanhoopspoging om zijn familie te laten overleven. De maatschappelijk werker, die toch heel wat nare omstandigheden daar tegenkomt in zijn werk, was geschokt.

Het hutje van het gezin

Met hulp van zijn baas is een noodpakket samengesteld voor het gezin en hebben ze voor korte tijd eten maar ook kleding en alles wat ook maar in een huisje aanwezig hoort te zijn, ontbreekt.

Drie van de acht broertjes en zusjes

Begin september ben ik in dit gebied en hij zal me meenemen naar onder andere dit gezin. Ik wil proberen om zoveel mogelijk mee te kunnen nemen maar ook donaties zijn meer dan welkom en uiteraard zorg ik er voor dat het op de juiste plek komt, tenslotte breng ik het zelf.

Het bed van het gezin

Peter's boekenkast met boeken

Het verhaal van Peter staat niet op zichzelf. Er zijn heel veel gezinnen die in deze situatie verkeren en je kunt niet iedereen helpen. Maar je moet ergens beginnen. En is er niet het gezegde ‘vele druppels maken een plasje’? Daar houd ik me aan vast. Ik doe wat ik kan en ieder kind, ieder gezin wat geholpen kan worden, is er een. Hebben wij als mens niet de plicht een ander te helpen die het minder heeft? Ik hoop dat u me wilt steunen. Via de mail ben ik bereikbaar op ellen.van.gemert@gmail.com en wilt u doneren, dit kan via rekening 74 90 41 404 tnv E.L.Binnekamp, onder vermelding van Peter Mutiso.