Kukuu mbili na jogoo moja

Twee kippen en een haan

Twee kippen en een haan. Heel even mocht ik me vandaag ‘eigenaar’ van deze drie dieren voelen.

Vandaag zouden we een tweede bezoek brengen aan het gezin waar Peter Mutiso in woont in Mithini Itanga. Met z’n zessen vertrokken we. Charles, de maatschappelijk werker, zijn vriendin, een paar jongeren van DISC en de chauffeur en ik.

In Thika zijn we kort gestopt om groenten mee te nemen, veredelde zaden te kopen en mest voor de grond en…. twee kippen en een haan. Zondag worden er door Timothy, een van de medewerkers van DISC, twee geiten gekocht op de lokale markt en die gaan ook de bergen in naar de huisjes van Peter’s moeder.

en daar stonden we...

Het was een warme rit, met z’n vieren zaten we in de achterbak van de kleine vrachtwagen en de twee raampjes die openstonden gaven nauwelijks verkoeling. Al snel verlieten we de snelweg en hobbelden over de meest vreselijke zandwegen. Totdat we ineens stil stonden. Geen beweging meer te krijgen in de auto. Het bleek dat de carburateur al eerder problemen had gehad en er dus mee gestopt was. Hoe ze het ook probeerden er gebeurde niets.
Een blik op de bergen voor ons, gaf het angstige vermoeden dat het een lange klim omhoog zou worden, bepakt en bezakt. De auto werd bij een kleihuisje op de ‘oprit’ gezet en vol moed begonnen we aan de tocht. De man die bij het huisje hoorde, ging met ons mee. Hij had een fiets:) en hierop werd de zak met kunstmest van 50kg gehesen en zo gingen we op pad. Na de enorme klim, volgde een afdaling en klim over een opgedroogde rivier. Rotsen, zand, struiken met prikkels en zon. Heel veel zon. Zon die genadeloos op je gezicht, armen en nek brandde en je er op wees dat je een zware tocht maakte. Onderweg heb ik een paar keer moeten stoppen, het was bijna niet te doen. De tocht was zo’n vijf km en moe en bezweet kwamen we bij de huisjes aan. Peter was al uit school en stond met zijn kleine broertje in de rode aarde en was met een djembe, een groot hakmes, de grond aan het bewerken.

Peter en zijn broertje aan het werk

Er was al heel veel grond omgewerkt en de stiefvader had zich hier ook erg voor ingezet. Wat waren ze blij dat we er waren. Er is door Timothy een training gegeven hoe de zaden geplant moeten worden. De korte regens worden snel verwacht en het is rond deze tijd dat de zaden in de grond moeten. Ze gaan mais, cassave en bonen verbouwen. Daarnaast kan de familie met de kippen en geiten gaan fokken, zodat ze vlees hebben en ook kunnen gaan verkopen aan anderen. Op deze manier worden ze door de hulp die ze via de sponsoractie in Alphen.cc in staat gesteld om zelf iets te gaan doen aan hun leefsituatie.

Voor Peter had ik een rugzak meegenomen waar hij zijn schoolboeken en schriften in kan doen. Ik heb nog nooit zo’n blije jongen gezien. Hij ging meteen naar zijn hutje en haalde onder het nieuwe bed een stapeltje oude boeken vandaan. Zijn schoolboeken. Vol trots deed hij ze in de rugzak en meteen moest gepast worden of de banden goed van lengte waren. Even wat kleiner gemaakt en lachend poseerde hij voor de camera.

Peter met zijn nieuwe schooltas

We hebben nog wat brood uitgedeeld en met Margaret, van DISC, heb ik nog een kort gesprek gehad met de moeder over geboortebeperking. Margaret had, naar aanleiding van ons bezoek van afgelopen zaterdag, uitvoerig met haar gesproken en haar overtuigd dat negen kinderen toch echt wel meer dan genoeg zijn. Ze ging ermee akkoord en is aan de prikpil. Een geweldige stap vooruit. Super. De kippen en haan werden voorlopig even aan koorden vastgezet zodat ze konden wennen aan de nieuwe omgeving. Ik was weer ‘boer’ af en Peter’s familie neemt de zorg met liefde op zich. De fieldworkers van Watoto zullen ze blijven volgen, temeer daar Peter op een school zit, die zij volgen.

Op de rand van het in aanbouw zijnde geitenhok

Toen we weer terugliepen naar de droge rivier liepen Peter, zijn moeder met baby en nog een broertje en het enige zusje, we hoorden van de moeder dat ze de helft van een tweeling was maar dat het andere meisje al heel jong was overleden, met ons mee.

Peter liep naast me en begon in het Swahili tegen me te praten. Ik begreep dat hij het over een fiets had en dit erg mooi vond. Toch Charles maar even gevraagd om te tolken. Peter had tegen me gezegd dat hij zo graag een fiets zou willen hebben. Geweldig, hoog in de bergen op een fiets. Maar ja, wel begrijpelijk want het is ongeveer drie kwartier lopen naar de dichtstbijzijnde winkeltjes en ook naar school. Charles heeft hem uitgelegd dat hij eerst maar eens moest laten zien wat hij kon. Als hij goed zijn best gaat doen op school en belooft ook echt naar school te gaan, zullen we er (volgend jaar) verder over praten. Een mooie uitdaging voor hem. Ik ben benieuwd.

Het sponsorgeld voor Peter laat nog veel ruimte over voor andere hulp. Zo is er sinds kort een doof jongetje opgenomen bij Watoto Wenye Nguvu. Een jongen van rond de tien jaar die in Thika op straat is gevonden door de politie. Vermoedelijk door ouders achtergelaten maar omdat hij doof is en niet kan praten, weten we niet waar hij vandaan komt of hoe hij heet. Hij heeft zes maanden op het politiebureau gewoond en werd door de politie ‘Mike Tyson’ genoemd. Door de weeks gaat hij naar een boardingschool voor dove kinderen in Nairobi en wordt hiervoor gesponsord door een bedrijf en in de vakantiemaanden woont hij bij Watoto. Er was nog geen sponsor voor hem en ik heb hem toegevoegd aan mijn rijtje sponsorkids. Ik heb er op gestaan om hem verder te laten testen omdat ik er niet 100% van overtuigd ben dat hij volledig doof is. Gistermiddag is hij in Thika getest en meteen, compleet met verwijzing, doorgestuurd naar Kenyatta National Hospital in Nairobi voor een uitgebreid onderzoek. De maatschappelijk werkster die hem begeleid in het kindertehuis is vandaag met hem voor het onderzoek voor dag en dauw met de matatu naar Nairobi vertrokken. Ik ben heel benieuwd naar de uitkomst hiervan.

Zijn verdere behandeling, en ik hoop echt dat er ook echts iets voor hem te doen is nog, zal ook vanuit het sponsorgeld van de ‘Peter’ actie worden betaald.

Verder zal er nog een gezin geholpen kunnen worden zoals we Peter hebben kunnen helpen en het programma hiervoor wordt inmiddels uitgewerkt.